کد مطلب:33529 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:27

گنجینه پرسمان » اعتقادات

آيا اين با عدل خداوند سازگار است كه غرايز جنسي و حيواني را در انسان بيشتر از تمايلات انساني و ملكوتي قرار داده است؟

اين قضاوت نياز به مراجعه و شناخت شفاف تري از انسان نياز دارد. در انسان امكانات به صورت مساوي قرار داده شده است. گرايش به خير و شر هر دو در انسان موجو است. ولي از آنجا كه موجوداتي مادّي هستيم و از طريق حواس سريع تر تأثير مي گيريم به چنين قضاوتي مي رسيم. و اشتباه از همين جا ناشي شده. ما سرعت تأثّر خود را ملاك زيادي تمايلات حيواني گرفته ايم. در حالي كه احساسات ملكوتي در انسان بسيار قوي عمل مي كند زيرا غير از مبدء دروني با نصرت و ياري خداوند نيز همراه مي شود و گاه به تمامي تمايلات پشت پا زده و تا پاي جان پيش مي رود. شاهد تاريخي اين موضوع گرايش انسان غربي است به معنويّت. چنان كه با اشباع غرايز به صورت هاي گوناگون، و با آزادي كامل مي بينيم به ايمان و شرق روي مي آورد تا خستگي گرايشات جسماني و حيواني را از تن بدر كند.
آري! خداوند در قرآن مي فرمايد «فسويك فَعَدلك; خداوند ترا منظم و متعال آفريد». و در اين آفرينش مرتب و متعادل دعوت هايي را پيش روي مي گذاشت دعوت خويش و در مقابل شيطان و نفس. امّا پاسخ مشيت به خويش را مدد نموده و فرموده هر كس يك قدم بيايد ما ده قدم مي آييم. و آدمي را از درون(با عقل وجدان) و از بيرون(با پيامبران) به هدايت بست. و در زمانهايي حتّي شيطان را زنجير نمود(ماه رمضان) تا آدمي خويشتن

ـ30ـ
را سامان بخشيده و از گمراهي نجات يابد. به مؤمنين قول مساعد نصرت داده «حقاً علينا نصر المؤمنين; بر مؤمنين بر ما حق دارند كه آنان را ياري كنيم».
و گمراهان را كه پيروي تمايلات مي كنند معاضدت نمي كند چنانكه فرمود «ما كنت متخذالمضلين(1) عضوا; من بازوي گمراهان را نمي گيرم و كمك نمي كنم».

( بخش پاسخ به سؤالات )

ـــــــــــــــــــــ
1 - سوره كهف، آيه 51.

ـ31ـ